Onderdeel van het Communicatiemodel, het OVK-model (Ouder-Volwassene-Kind), is de Voedende Ouder (VO). Het is een van de vijf ego-toestanden van het Functionele Model (E. Berne, 1966). Het model waarmee je waarneembaar gedrag kunt analyseren.
De Voedende Ouder wordt gekenmerkt door activiteiten als belangstelling tonen, tijd vrijmaken voor iemand, iets doen voor een ander, luisteren, troosten, iemand begeleiden en het goede blijven zien in anderen (De Graaf & Kunst, 2005).
VO-positief
De Voedende Ouder kent een plus- en een minkant: VO-positief en VO-negatief. Voedende Ouder positief is degene die stimuleert en motiveert, bijvoorbeeld tegen je collega zeggen: “Dat doe je hartstikke goed.” De Voedende Ouder kan laten zien dat de inbreng van de anderen ook goed en nuttig is. Voedende Ouder positief is ook wanneer je de ander aanmoedigt en positief bevestigt wanneer die iets nieuws wil uitproberen en dat spannend vindt.
VO-negatief
Voedende Ouder-negatief kan een verstikkende werking hebben. Bijvoorbeeld als je het volgende tegen een collega zegt: “Kom maar even hier, dan help ik je daar wel bij” en vervolgens neem je het werk over. Het betekent ook dat je denkt de ander te moeten ‘redden’. Bij Voedende Ouder-negatief gaat het om het geven van ongevraagde, onnodige zorg omdat de ander in staat is dit zelf te doen en hiervoor verantwoordelijkheid te nemen. In de zorgsector zie je bijvoorbeeld zorgprofessionals met een hoge mate van Voedende Ouder in hun gedrag en handelen. Dit heeft een enorme kwaliteit, passend bij hun rol om zorg te verlenen aan patiënten die daar op dat moment niet zelf toe in staat zijn. Je kunt je daarentegen afvragen waar de professionele rol ophoudt. Waar neem je als zorgmedewerker de zorg over van een patiënt waar de patiënt en/of zijn familie zelf verantwoordelijkheid voor kunnen nemen?
Bronnen
Berne, E. (1963), The structure and dynamics of organizations and groups. Philadelphia: J.B.Lippincott Co.
De Graaf, A. en Kunst, K. (2005), Einstein en de kunst van het zeilen (7e druk). Amsterdam: SWP.
Thunnissen, M. en De Graaf, A. (red.) (2013), Leerboek Transactionele Analyse. Utrecht: De Tijdstroom.