De Winnaarsdriehoek is eigenlijk geen driehoek om de simpele reden dat er geen dynamiek is, laat staan een switch zoals bij de Dramadriehoek.  De Dramadriehoek is een driehoek die de dynamiek tussen de onderlinge posities duidelijk maakt. Als je eenmaal in een van de hoeken belandt dan ‘zoef’ je, voor je weet, langs de benen van de driehoek naar een andere positie. De Redder wordt Slachtoffer. Het Slachtoffer neemt op zijn beurt de rol van Aanklager aan. Je switcht (voor je het zelf doorhebt) van de ene rol naar de andere.  De Winnaarsdriehoek daarentegen helpt je om door het ‘ik ben OK, jij bent OK’-venster te blijven kijken. Dat betekent niet dat je het gedrag van de ander altijd zonder meer goedkeurt, maar wel dat je jezelf en de ander ten diepste kunt blijven zien als mensen die zelfstandig kunnen nadenken, veranderen en die het waard zijn om van te houden. 

Rollen

Gebaseerd op een idee van Acey Choy (1990) en Adrienne Lee staan in de Winnaarsdriehoek de positief tegenovergestelde rollen van de Dramadriehoek centraal:

• In plaats van het hulpeloze Slachtoffer te zijn, durf je kwetsbaar te zijn. Je neemt verantwoordelijkheid voor je eigen gedachten, gevoelens, behoeften en gedragingen.
• In plaats van de Redder te zijn, bied je ondersteuning aan. Je maakt duidelijke afspraken met de ander over wat zijn/haar bijdrage kan zijn. Je doet niet meer of minder dan is afgesproken.
• In plaats van Aanklager te zijn, houdt je assertieve werkwijze je eigen belangen en die van de ander in het oog. Je zegt wat je denkt, vindt en voelt zonder de ander te kwetsen.

Bronnen

Choy, A. (1990). The Winners Triangle. Transactional Analysis Journal, 20(1), 40-46.
Thunnissen, M. en De Graaf, A. (red.) (2013), Leerboek Transactionele Analyse. Utrecht: De Tijdstroom.